مطالعه تاثیر انبساط گرمایی آب های نیمکره جنوبی برتوزیع دمای سطحی آب خلیج فارس در بازه سی و شش ساله (1982 - 2017)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه علوم دریایی، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

2 موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران

3 دانشگاه ازاد اسلامی واحد تهران شمال

4 استادیار، گروه علوم دریایی، دانشکده منابع طبیعی و محیط زسیت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

5 دانشیار، گروه داده های اقیانوسی و سنجش از دور، پژوهشکده اقیانوس شناسی، تهران، ایران

10.22034/jmas.2022.353423.1183

چکیده

تحقیق با بهره‌گیری از روشهای آماری و داده‌ های سنجش از دور دمای سطح در 24 ایستگاه منتخب در کل خلیج فارس، تنگه هرمز و ابتدای دریای عمان و شاخص ناهنجاری دمای نیمکره جنوبی از پایگاه داده‌های ناسا صورت گرفته است. پس از سری سازی زمانی داده‌ها، قیاس بین دمای سطح در خشکی، دریا، میانگین خشکی-دریا در نیمکره جنوبی و دمای سطح خلیج فارس در بازه های زمانی متفاوت با رویکردهای زمانی در دو بخش رصد سالانه و ماه‌های همسان انجام شد. بیشینه رابطه معنادار خطی بین ناهنجاری دمای هوا در نیمکره جنوبی و خلیج فارس در زمان یکسان )فصل متفاوت) مربوط به بازه زمانی 2000 تا 2005 و کمینه نیز مربوط به سال های 1993 تا 2017 است، از طرفی سالهای 1994 تا 1999 و 2012 تا 2017 میزان همبستگی مشابه می‌باشد. میزان همبستگی خطی بین میانگین ناهنجاری دمای هوای نیمکره جنوبی و دمای سطح خلیج فارس در ماههای همسان نشان می‌دهد در کل بازه 14% رابطه معنادار است که 30% آن معکوس است. لذا رابطه کامل بین این دو کمیت در بازه سی و شش سال مشاهده نمی شود و 85% رابطه نیز کاملا بدون معناست. محاسبات نشان می‌دهد رگرسیون چندمتغیره خطی نیز چه به صورت گام به گام و چه به صورت همزمان دارای مقادیر معناداری نیست.

کلیدواژه‌ها

موضوعات