Science and Research Branch, Daneshgah Blvd, Simon Bulivar Blvd, Tehran
10.22034/jmas.2022.320755.1161
چکیده
پویایی آبهای سطحی برای درک تأثیر تغییرات جهانی و فعالیتهای انسانی بر منابع آب اهمیت زیادی دارد. سنجش از دور مزایای زیادی در نظارت بر آب سطحی ایجاد می کند. در این تحقیق ، ما روش جدیدی را برای تعیین سریع میزان حداکثر و حداقل سالانه میزان آب سطحی پیشنهاد می کنیم. حداکثر و حداقل میزان آب در سالهای 2003 تا 2021 در حوضه دریاچه رزازه کشور عراق بر روی پلت فرم Engine Google Earth محاسبه شد. این رویکرد از داده ها و مزایای محاسباتی بستر ابری Google Earth Engine ، 4693 فریم تصاویر Landsat را پردازش کرد. در مرحله اول، بر اساس ارزش تخمینی پوشش ابر برای هر پیکسل ، پیکسل های پوشیده از ابر برای حذف تداخل ابر و بهبود کارایی محاسبه حذف شدند. ثانیاً ، سبزترین و مرطوب ترین تصاویر سالانه بر اساس شاخص پوشش گیاهی(NDVI) و شاخص آبهای سطحی (NDWI) موزاییک شد ، سپس حداقل و حداکثر میزان آبهای سطحی توسط طبقه بندی به روش حداکثر شباهت به دست آمد. نتایج نشان داد که مقدار میانگین مساحت پهنههای آبی دریاچه رزازه در سال 2003 برابر با 6/2786 هکتار و بهترتیب از 2004 تا 2021 به ترتیب2004 معادل 2/1824، 4/2065، 9/1760، 9/1606، 1/8327 ، 1/4573 ، 9/6288، 7/8470 ، 6/8470 ، 4/2382، 1/3183 ، 9/1878، 2/9153، 7/655، 9/297، 9/232، 20/287 و5/357 هکتاربدست آمد. دقت طبقه بندی آبهای سطحی از 86 تا 93 درصد متغیر است. علاوه بر این ، علل این تغییرات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
خلیل ذیاب الغریباوى, آیات, & عزیزی, زهرا. (1400). تحلیل پویایی طولانی مدت دریاچه رزازه بر اساس تصاویر ماهوارهای. نشریه هواشناسی و علوم جوّ, 4(1), 67-74. doi: 10.22034/jmas.2022.320755.1161
MLA
آیات خلیل ذیاب الغریباوى; زهرا عزیزی. "تحلیل پویایی طولانی مدت دریاچه رزازه بر اساس تصاویر ماهوارهای". نشریه هواشناسی و علوم جوّ, 4, 1, 1400, 67-74. doi: 10.22034/jmas.2022.320755.1161
HARVARD
خلیل ذیاب الغریباوى, آیات, عزیزی, زهرا. (1400). 'تحلیل پویایی طولانی مدت دریاچه رزازه بر اساس تصاویر ماهوارهای', نشریه هواشناسی و علوم جوّ, 4(1), pp. 67-74. doi: 10.22034/jmas.2022.320755.1161
VANCOUVER
خلیل ذیاب الغریباوى, آیات, عزیزی, زهرا. تحلیل پویایی طولانی مدت دریاچه رزازه بر اساس تصاویر ماهوارهای. نشریه هواشناسی و علوم جوّ, 1400; 4(1): 67-74. doi: 10.22034/jmas.2022.320755.1161