به منظور بررسی مکانیسم حاکم بر تشکیل چرخندهای بادپناهی در ایران طی یک دوره 18 ساله(2017-2000) با بهره گیری از داده های شبکه بندی شده مرکز ملی پیش بینی های محیطی/علوم جو(NCEP/NCAR) با توان تفکیک 2.5 درجه جغرافیایی و مرکز اروپایی پیش بینی میان مدت جو(ECMWF) با توان تفکیک 0.125 درجه جغرافیایی اقدام به شناسایی پدیده فوق در بادپناه رشته کوه زاگرس شد. برای بررسی های ساختار دینامیکی نیز از دو پارامتر تاوایی پتانسیل بر روی سطوح همدرگاشت و فرارفت تاوایی نسبی بهره گیری شد. نتایج نشان داد طی این دوره 18 ساله فقط سه نمونه از پدیده فوق الذکر در ایران به وقوع پیوسته است. از مکانسیم عمده حاکم بر تشکیل این چرخندها در قسمت رو به باد کوهستان با تشکیل هسته پرفشار و افزایش تاوایی نسبی منفی در سطح زمین و از طرفی قرارگیری یک پشته شبه ساکن در تراز میانی تروپوسفر به عنوان شرط عمده رو به باد کوهستان و وجود ناوه ای با گردایان ژئوپتانسیل شدید بر روی ارتفاعات کوهستانی که از تراز میانی تا تراز فوقانی تروپوسفر ادامه دارد و این شرایط با یک جریان مثبت تاوایی همراه شده است. بدین صورت که شرط اول و اصلی رخداد چرخندهای بادپناهی وجود این دو شرط در دامنه های رو به باد و بادپناه کوهستان می باشد. در تراز 500 هکتوپاسکال در محدوده ایران مرکزی مقادیر فرارفت تاوایی نسبی با افزایش همراه است که نشان از افزایش تاوایی نسبی مثبت چه در بعد زمان و چه در بعد مکان در منطقه را دارد.
حاجی محمدی, حسن, دوستان, رضا, & حبیبی نوخندان, مجید. (1399). بررسی همدیدی سازوکار تشکیل چرخندهای بادپناه در رشته‌کوه زاگرس در ایران. نشریه هواشناسی و علوم جوّ, 3(3), 242-254. doi: 10.22034/jmas.2021.212037.1089
MLA
حسن حاجی محمدی; رضا دوستان; مجید حبیبی نوخندان. "بررسی همدیدی سازوکار تشکیل چرخندهای بادپناه در رشته‌کوه زاگرس در ایران". نشریه هواشناسی و علوم جوّ, 3, 3, 1399, 242-254. doi: 10.22034/jmas.2021.212037.1089
HARVARD
حاجی محمدی, حسن, دوستان, رضا, حبیبی نوخندان, مجید. (1399). 'بررسی همدیدی سازوکار تشکیل چرخندهای بادپناه در رشته‌کوه زاگرس در ایران', نشریه هواشناسی و علوم جوّ, 3(3), pp. 242-254. doi: 10.22034/jmas.2021.212037.1089
VANCOUVER
حاجی محمدی, حسن, دوستان, رضا, حبیبی نوخندان, مجید. بررسی همدیدی سازوکار تشکیل چرخندهای بادپناه در رشته‌کوه زاگرس در ایران. نشریه هواشناسی و علوم جوّ, 1399; 3(3): 242-254. doi: 10.22034/jmas.2021.212037.1089
)